Пакуль мы ўчора у тырнэтах "звіздаболілі" пра хакей і любаваліся на фота граду на вашых далонях, вецер чуць не расфігачыў маё Глыбокае. Відаць Сусьвет падумаў, што мястэчка дафіга зялёнае, нада б гэта дзела прарэдзіць. Ну і навошта вам, дарагія глыбачане, дахі на хатах - лета ж блізка. А калі без жартаў, то маці выйшла на вуліцу і падумала, што
( Read more... )
Вось цяпер бы і стужка яшчэ адтаяла, зусім бы вам цаны не было. А я, а што я, завёў сабе інстаграм, напрыклад. Буду там лукі бамбіць усякія. Во нават пастрыгся, каб па-красіваму там усё было, ня горы як у людзей.
Нешта я даўна не пісаў сюды пра футбол, не находзіце? А вы ж так чакаеце, так чакаеце :) Во ўчора схадзіў на матч 2-ой лігі ў слаўным горадзе Калінкавічы. Олдскульны футбольчык, ольдскульны стадыён, олдскульнае табло: 60-я дэтэктэд.
Жыву ў Мазыры ўжо 1 год 7 месяцаў і 10 дзён, а да ўчорашняга ні разу так і не прайшоўся па старой яго частцы. Многае бачыў, канечне, але каб вось так - цэлы дзень збіваючы ногі шарыцца па вулках "з гары й на гару", ня піўшы і нашча, - такога не было. Ніпарадак! Як так атрымалася - сам ня ведаю. Але ўчора выправіўся. Зараз можа і вам крыху раскажу,
( Read more... )
Тут проці начы падумаў, што недаравальна мала балую вас відамі нашай сталіцы Палесся. І гэта так несправядліва з майго боку. Буду выпраўляцца, чэсслова. Вось пачнем з невялікай урбанічаскай экскурсіі на маршрутным таксі №14.
У маршрутцы ўсё як у людзей: і аварыйны выхад, і маталок вісіць якім шкло крышыць, калі што.
Пятніца. Напіцца быццам яшчэ рана. На працу не трэба. І вапшчэ хай ідзе на йух тая праца. Воось. Вырашыў памяняць сабе аватарку. А то неафіты ўсякія дасталі пытацца: ці праўда ў мяне касічкі ў барацьбе. Наваяў няхілы аўтапартрэт.